Мансур шеьрлар туркумидан Янги уйга кўчган одамга нимадир етишмайди. Айниқса ижарага яшаётган одам кўчса, бутун шаҳарни тентираб топган “уйига”. Кўчим бор йўғи бир жамадон. Хаёл суриб кетарканман айнан шу пайтда туғилган уйида, боринг-ки юз йил яшаган ва оёғини узатиб ўлаётган одамга раҳмим келиб кетади. Бир жойдан бир жойга кўчиб ҳеч нима йўқотмаган бўлса, Нима топди экан юз йил ахтариб! 1985 йил. 1989 йил манзаралари Ўзбекистонлик СССР халқ депутатларига! Қабристон кенгаяр кунба-кун, чексиз, Кенгаяр юҳодай пудрат далалар. Бир юрт ухлар бунда хўрланган эрксиз, Ҳатто гўдаклари тутмиш азалар. Ухлар кўзларига туз сепар Орол, Ажал қалқонлари гужумлар ёнди. Юз йиллар талаган еб тўймас иблис, Бир ҳовуч сувидан, сўзидан тонди. Азалдан нодонлар юрт сўрар бўлса, Элни ғам босар, босар хиёнат. Миллат ботирлари мудраса бир он, Дарёси бўғилар, тарк этар омад. Шу буюк тупроқ олдида бугун, Бир нафас тин олгин, эгилсин бошинг. Қайларга келдинг, кимлар йўлдошинг?! Қани кўларингда эрклик байроғинг! 1989 йил.
|