Мен ҳам сўзлай бир ривоят
Дўстлар мен ҳам сўзлай энди,
Билганимдан ривоят.
Бир кимса бор, ёзганлари
Иғво, туҳмат, шикоят.
Асли исми Иғвогардир,
Дўқ деб номин қўйди у.
Кир этакка йиққанини,
Ҳақиқатга йўйди у.
Ёшлигидан туҳматгўйлик
Қилган эди у касб.
Қолганмикин болаликда
Тарбиядан бенасиб. Қанча иснод бўлса йиғди,
Бўҳтон, ёлғон қанчалар.
Бу жаҳонда кўнгли кирлар
Учрамаган бунчалар. Қувилганди у саройдан
Юрагида кир сақлаб….
Бугун эса яшар яна,
Ғийбатларни қучоқлаб. Демократ санаб ўзин,
Ҳузур қилар ғийбатдан.
Бу борада фойдаланар
ДЎҚ аталган "ширкат"дан. Гоҳ Солиҳга осилади,
Осилар гоҳ Исматга.
Баҳодирга тош отар гоҳ,
Тош отар гоҳ Шуҳратга. Кеча кундуз ўйлар тинмай
Фисқу фасод, иғвони.
Ҳатто шерик қилиб олди.
Ўзи каби Ризони. Ёзувчиман дер ўзини,
Ёзганлари - афсона.
Ўзин машҳур қилмоқ учун,
Каримов бир баҳона. Ёзганлари фисқу фасод
Айтганлари сафсата.
Бир кун келиб йиртилади.
Ниқоблари албатта! Бугун ундан юз ўгирди,
Ҳатто яқин сафдошлар.
Атрофида қолмиш фақат,
Ризо каби хумбошлар. Тўлқин Қораев,
шоир ва журналист, Швеция.
|
